Opinia - co to jest? Według SJP opinia to:
- «przekonanie o czymś, pogląd na jakąś sprawę»
- «sposób, w jaki oceniają kogoś inni»
- «orzeczenie specjalisty na jakiś temat»
- opinia publiczna «opinia społeczeństwa lub jego części na jakiś temat»
Często zdobywamy opinie na temat kogoś poprzez rozmowy z innymi ludźmi, którzy znają tę osobę. Mogą to być opinie pozytywne lub negatywne, zależnie od doświadczeń i perspektyw innych ludzi ich umiejętności tworzenia relacji i sposobu oceny. Kształtujemy sobie zdanie o kimś również poprzez media społecznościowe. W dzisiejszych czasach media społecznościowe są powszechnym źródłem opinii na temat osób, których nie znamy osobiście. Możemy przeczytać komentarze, oceny, posty lub przeglądać profile, co może wpłynąć na nasze postrzeganie danej osoby. Choć wiemy już, że socialmedia nie są wiarygodnym źródłem informacji często opieramy się właśnie na nich. Tęskniąc do życia jakie przedstawiają nam infulencerzy, zazdroszcząc im a nawet popadając w stany depresyjne, nie zauważamy, że życie naprawdę tak kolorowo nie wygląda. Przez to najmniejsze niepowodzenie rośnie do rangi problemu, bo mamy wrażenie, że tylko nam się takie przykrości przytrafiają. Mamy życiowego pecha bo u innych to całe życie to sielanka.
Opinie publiczne, to kolejne źródło naszej informacji o osobie. Jeśli dana osoba jest postacią publiczną, możemy zdobyć opinie na jej temat poprzez media, artykuły prasowe, wywiady, recenzje itp. Te opinie mogą być różnorodne i często zależą od tego, jak dana osoba jest przedstawiana w mediach. A dzisiejsze media nie są bezstronne a nawet rzetelne. Dlatego nie jesteśmy zwolnieni z odpowiedzialności za słowa, które powtarzamy za mediami. Jeżeli interesuje nas jakiś temat na tyle poważnie, że go powtarzamy to warto podać źródło tych informacji a szczytem dokładności byłoby sprawdzenie ich robiąc solidny research. Kolejnym źródłem tworzącym naszą opinię są sytuacje społeczne. Obserwując zachowanie danej osoby w określonych sytuacjach społecznych, takich jak w pracy, szkole, czy innych miejscach publicznych, możemy sami wyciągać wnioski i formułować opinie na jej temat. I w tak zgrabny sposób przechodzimy do własnych przeczuć i uprzedzeń. Czasami nasze własne filtry percepcji założone we wcześniejszych latach kreują przeczucia i uprzedzenia. Wpływają one na to, jak postrzegamy kogoś, nawet jeśli nie mamy o nim żadnych konkretnych informacji. To może być spowodowane naszymi wcześniejszymi doświadczeniami, stereotypami lub innymi czynnikami psychologicznymi.
Należy jednak pamiętać, że opinie te mogą być subiektywne i nie zawsze odzwierciedlają rzeczywistość. Ważne jest podejście z otwartym umysłem i zdolność do krytycznej analizy informacji, zanim wyrobimy sobie ostateczną opinię na czyjś temat. Przyjrzenie się osobie, która taką opinię wydaje jest nie bez znaczenia. Po pierwsze ważne są intencje jakie taka osoba ma. Po drugie warto sprawdzić jaką ta osoba na co dzień ma retorykę. Częstym widokiem jest gdy osoby albo mówią o kimś źle albo milczą. Widocznie tak postrzegają świat, jako zły. Jeżeli ktoś jest pełen jadu, wulgarny i próbuje swoje racje wykrzyczeć. W mojej ocenie jest mało wiarygodny, nie panuje nad emocjami a to już pokazuje czy potrafi się zdystansować by złapać szerszą perspektywę. Co do osoby, na temat której mamy wyrobić sobie zdanie to ja mam jedno kryterium, mianowicie czy krzywdzi? I ta krzywda musi być podparta twardymi dowodami. Zobacz na własne oczy wyrządzoną szkodę. Sprawdź jak taka osoba traktuje ludzi i zwierzęta. Czy w mowie upokarza, poniża, obraża? Czy w czynach zadaje cierpienie. Nasza ocena może kogoś zranić a nawet przewrócić mu życie do góry nogami. Dlatego sumienne zbadanie sprawy jest podstawą zanim wydamy krzywdzącą opinię.
Ja wierzę w dobro, w dobre intencje. Daję ludziom kredyt zaufania, bo czemu nie? W każdym z nas jest dobro. W niektórych nieśmiało się ono tli u innych bucha wielkim płomieniem. W każdym z nas jest również zło, bo na tym polega równowaga świata. Mamy narzędzia do tego by kierować się w życiu tą pozytywną naszą stroną nie poddając się podszeptom pokus, zemsty i innym ciemnym mocom. Ale to jest trening, trening nad emocjami, nad samorozwojem. Krytyczne myślenie jest kompetencją przyszłości i nie polega ona na wydawaniu pochopnych wniosków a sprawdzeniu informacji z nutą niedowierzania. Tak samo jak prowadzi się badania starając się obalić hipotezę. Życzyłabym sobie, żeby wszyscy ludzie, którzy za pośrednictwem mediów skazali Ewę Zgrabczyńską pofatygowali się na rzetelny research i zmierzyli jej dobro liczbą uratowanych istnień.
