Współczesny świat, pełen nieustannie rosnących oczekiwań i szybko zmieniających się trendów, stawia przed ludźmi - nami wyzwania, które potrafią prowadzić do poczucia braku. Dla wielu osób uczucie to staje się źródłem frustracji i niezadowolenia z życia. Jednakże, istnieją także tacy, którzy potrafią obrócić poczucie braku w motywację do działania i osiągania sukcesów. Niedostatek może być odczuwany na różnych płaszczyznach życia – materialnej, emocjonalnej czy zawodowej. Społeczeństwo konsumpcyjne, w którym żyjemy, nieustannie bombarduje nas obrazami idealnego życia, pełnego luksusów i wygód. Social media w tym nie pomagają, pokazując sielskie obrazki z życia celebrytów. Porównywanie się z innymi i dążenie do spełnienia tych wyśrubowanych standardów może prowadzić do chronicznego poczucia niezadowolenia. Ludzie, którzy nie osiągają tych wyimaginowanych celów, często czują się gorsi i mniej wartościowi. W skrajnych przypadkach może to prowadzić do depresji, zaburzeń lękowych i innych problemów psychicznych.
Przykładem mogą być osoby, które mimo posiadania stabilnej pracy, mieszkania i rodziny, nieustannie odczuwają brak satysfakcji. Zamiast cieszyć się tym, co mają, skupiają się na tym, czego im brakuje – większego domu, nowszego samochodu, lepszej pozycji zawodowej. Takie podejście prowadzi do ciągłego niezadowolenia i stresu, co negatywnie wpływa na jakość ich życia a nawet na jakość życia ich najbliższych.
Z drugiej strony, są ludzie, którzy potrafią wykorzystać poczucie braku jako siłę napędową do działania i osiągania sukcesów. Dla nich brak nie jest powodem do narzekania, lecz wyzwaniem, które motywuje do pracy nad sobą i dążenia do lepszej przyszłości. Tacy ludzie są zdeterminowani, by zmieniać swoje życie i osiągać wyznaczone cele.
Przykładem mogą być przedsiębiorcy, którzy zaczynali od zera, a dzięki własnej pracy i determinacji zbudowali dobrze prosperujące firmy. Poczucie braku stabilności finansowej, bezpieczeństwa czy możliwości rozwoju zawodowego stało się dla nich bodźcem do działania. Dzięki temu, że nie poddali się w obliczu trudności, osiągnęli sukces i dziś mogą cieszyć się owocami swojej pracy.
Poczucie braku może mieć różne oblicza i prowadzić do diametralnie różnych skutków. Dla jednych ludzi jest źródłem frustracji i niezadowolenia, które negatywnie wpływa na jakość ich życia. Dla innych jest motorem napędowym do działania i osiągania sukcesów. Kluczem do tego, by brak nie stał się przyczyną unieszczęśliwienia, jest zmiana sposobu myślenia i skupienie się na celach, które chcemy osiągnąć. Bo wszystko zaczyna się w głowie. Jakie mamy nastawienie i co chcemy z tym zrobić. Dodatkowo często nie mamy sprecyzowanych celów, nie do końca wiemy czego chcemy. Takie błądzenie po omacku nie ułatwia, życia i skazuje nas na ciągłe poczucie deficytu. Jak już wyklarujemy cele , które chcemy osiągnąć i poukładany kierunek myśli w głowie, dobrze jest, by nauczyć się doceniać to, co mamy, ale jednocześnie nie bać się marzyć i dążyć do lepszego życia.
Poza ludźmi którzy czują, że czegoś im brakuje i nie potrafią zmienić swojej sytuacji i ludźmi, których ten bark zmobilizował do działania , w kierunku by osiągnąć to o czym marzą, to są jeszcze ludzie, którzy mieli dobry start w życiu. To jest grupa osób, którzy korzystali z życia i wszelkich dóbr materialnych dzięki rodzinie. Możemy sobie wyobrażać, że posiadanie kasy na starcie jest gwarancją życiowego sukcesu. Jednak rzeczywistość często pokazuje, że ludzie, którzy mieli więcej niż inni w okresie dzieciństwa, mogą w dorosłym życiu borykać się z poczuciem nieszczęścia. Przyczyny tego trudnego zjawiska są złożone i wielowymiarowe. Dzieci, które dorastały w zamożnych rodzinach, często miały zapewnione wszelkie wygody i ochronę przed problemami codziennego życia. Rodzice starali się zapewnić im najlepsze warunki, spełniając wszelkie ich potrzeby i pragnienia. Rozwiązując ich problemy z rówieśnikami i nauczycielami. W rezultacie, takie osoby mogą mieć trudności z radzeniem sobie z wyzwaniami i trudnościami, które napotykają w dorosłym życiu.
Brak doświadczenia w przezwyciężaniu przeciwności losu sprawia, że każdy problem wydaje się im nie do pokonania, co prowadzi do frustracji. Z drugiej strony takie osoby, często dorastają w otoczeniu, które stawia przed nimi wysokie oczekiwania. Rodzice, którzy zapewnili im dostatnie życie, mogą wymagać od swoich dzieci osiągnięcia równie wysokiego poziomu i sukcesu zawodowego. Takie oczekiwania mogą wywoływać ogromną presję i stres. Nierzadko zdarza się, że osoby te czują się niespełnione, mimo że osiągnęły wiele ale zawsze jednak zbyt mało.
Dodatkowo czyhają na nich takie zagrożenia jak brak prawdziwych relacji, o które nie musieli się starać, a które można było np. kupić. Takie oberki jak nic prowadza do poczucia pustki, której nie da się zastąpić zabawkami. Przyzwyczajenie do komfortu również przyzwyczaja. Mam współpracowników, którzy ze względu na dostatek nie potrafią zrezygnować z niezdrowych, dyktatorskich relacji z rodzicami. Nie potrafią zdecydować się, żyć na własny rachunek bo wiązałoby się to z obniżeniem statusu materialnego...
Cokolwiek by się nie działo, to wszystko zaczyna się w głowie. Co mamy, czego nie mamy, jak się z tym czujemy. Czy mobilizuje nas to do zmian, czy raczej jeszcze bardziej dołuje. Warto poznać instrukcję obsługi umysłu, by wykorzystać go w osiągnięciu celów, by nas motywował a nie podkładał wyimaginowane kłody.
