Nie każdy dopuszcza do swojej myśli fakt że mamy wpływ na swoje życie. Jak ono wygląda i jak się w nim czujemy. Ale wiemy, że nasze pożywienie odgrywa dużą rolę w jakości zdrowia i samopoczucia. Wiemy z wyników badań, że śmieciowe jedzenie nie dostarcza nam odpowiedniej ilości składników odżywczych do prawidłowego funkcjonowania. Dodatkowo może nas zatruwać substancjami szkodliwymi. Czasami jemy za dużo, przez co jesteśmy otyli i niesprawni fizycznie. Czasami jemy za mało, przez co organizm nie funkcjonuje prawidłowo. Czasami się nie ruszamy fizycznie, przez co mamy bóle i zwyrodnienia. Są przypadki które wykańczają swój organizm przez mordercze treningi. Przy każdym wysiłku fizycznym powinna być odpowiednio zbilansowana dieta. A co z głową? A co z umysłem? Co z naszym nastrojem i emocjami? Na nie również mamy wpływ przez to co im dostarczamy.
Nie tylko karmimy swoje ciało ale także karmimy naszą duszę ( ducha, umysł ) tym na co poświęcamy czas w ciągu dnia. Tu należy zadać sobie pytanie a nawet pytania: czym karmię swojego ducha? Ile czasu spędzam przed telewizorem przy wiadomościach? Ile razy dziennie słucham informacji w radio? Jak długo scrolluje telefon i siedzę na social mediach? Co oglądam w tych ocial mediach?
Swojego czasu jak się nad tym zastanawiałam okazało się że każdego wieczoru musiałam obejrzeć w telewizji informacje z dnia. Jadąc samochodem z pracy czy do pracy, na zakupy, gdziekolwiek - słuchałam radia. Tam, poza muzyką, informacje może czasami audycje. No i oczywiście w każdej niemalże wolnej chwili telefon do ręki i przeglądanie facebooka i instagrama. Dotarło do mnie że niewielki procent informacji z ciągu dnia jest naprawdę pozytywny. W telewizji i w radio większa część informacji składa się raczej z tych negatywnych. W social mediach skupiałam się na wypadkach, katastrofach. Tu ktoś zbiera pieniądze na pomoc choremu dziecku, gdy państwo tej pomocy odmawia. W innym miejscu śmiertelny wypadek samochodowy. Skatowane zwierzęta i wołanie o pomoc dla nich to już norma. I cały czas trwająca w tle wojna. Afery rządowe i nadużycia. Niefortunne występy naszych polityków, które niektórych śmieszą, mi sprawiały dyskomfort. (Taką przypadłość mam od dziecka gdy oglądam kogoś występ publiczny i nie do końca pójdzie mu dobrze to jest mi za niego wstyd.) Chwilę wytchnienia dawały mi spacery w lesie z psami. Jednak i tam często łapałam się, że przez drogę zamiast zachwycać się szumem wiatru rozmyślam nad tym, co się wydarzyło. Co poszło nie tak? Co i jak muszę jeszcze zrobić? Ciągła analiza, ciągłe planowanie, ciągle na pełnych obrotach.
To co dostarczam swojemu organizmowi to nie tylko pożywienie. Bardzo ważne jest to czym karmię swój umysł. Jeżeli poświęcam czas w ciągu dnia na złe wiadomości, na słuchanie radia i oglądanie telewizji, gdzie jest pełno złych wieści, nastrajam się do złych emocji. Jeżeli śledzę konta w social mediach, gdzie ciągle pokazywane są wypadki, złe informacje - znowu wpędzam się w zły nastrój. Mam wpływ na to jak się czuję, nie tylko przez to czy zdrowo, czy nie zdrowo się odżywiam ale też przez to, czym siebie i swój umysł karmię w ciągu dnia. To w jakim środowisku przebywam, z jakimi ludźmi się spotykam też ma wpływ na mnie. Jeżeli osoby otaczające mnie wiecznie narzekają, dostrzegają tylko złe aspekty, mówią o tym w mojej obecności, to ja też zaczynam zwracać uwagę tylko na te złe rzeczy. Znam łańcuch połączeń między myślą, emocjami a organizmem. Jeżeli generuję złe myśli one wprowadzają mnie w niskie wibracje - co rozciągnięte w czasie odbija się na ciele.
Jaki mam na to sposób? Uważnie kontroluję to czego słucham i co oglądam. Selekcjonuję informacje zanim je do siebie dopuszczę. Czytam więcej wybranych przez siebie, nieprzypadkowych książek. Mniej czasu spędzam e social mediach. Starannie dobieram towarzystwo, w którym się obracam, by nie słuchać o ciągłych dolegliwościach i chorobach. Praktykuję medytacje na uważność i relaksacyjne. Trenuję koncentrację na pozytywach.
Jak to się ma do koni? Relacja z końmi ma szerokie spektrum działania. Jeżeli znam łańcuch połączeń między myślą, emocjami a organizmem, mam świadomość, że to idzie w dwie strony. Mogę zadziałać na swoje ciało tak, by poprawiły się moje emocje i wygenerowały pozytywne myśli. Po pierwsze zawsze jazda konna poprawia mi humor. Po drugie konie są jak lustra, jak przychodzę do nich ze złym nastrojem one odwzajemniają mi tym samym. Gdy mam gorszy dzień i chcę popracować z koniem koncentruje się na mowie mojego ciała, tonie głosu i gestach. Wiem. że muszę się rozluźnić żeby współpraca była owocna. Jasne jest, że ich pożywienie ma również wpływ na ich nastrój, dlatego starannie układam dietę dla każdego z osobna. Oczywistą rzeczą dla mnie jest, że gdy moje zwierzęta czują się dobrze to ja również.
Pewnie, że nie zawsze tryskają energią i czują się świetnie. Jednak głównie są to konie po traumach i przejściach z poprzednich domów. Niemalże każdy jest pokaleczony jak nie fizycznie to psychicznie. Nie koncentruję się na tym, na co nie mam wpływu ale poprawiam jakość tego co mogę zmienić. Mamy dobrą opiekę weterynaryjną i fizjoterapeutyczną ale i oni czarodziejami nie są. Staram się by ich choroby mnie nie przytłaczały jak kiedyś, a raczej cieszę się że żyją. Cieszę się, że mogę pozwolić sobie na to, żeby nie wszystkie pracowały. Podziwiam je za umiejętność wybaczania i ciągłą chęć współpracy z człowiekiem, mimo ich doświadczeń z nim. Podziwiam je za umiejętność przyjmowania życia na klatę i za niekończącą się lekcje rozwoju osobistego. Jestem wdzięczna za każdego z nich z osobna bo każdy nauczył mnie czegoś innego.
Nie pozbywajcie się koni starych i chorych one mają jeszcze wiele dobrego do przekazania.
